24.9.09

СО МНОГУ САМОДОВЕРБА !


Време е за добро расположение кое само ќе придонесе уште повеќе да се зголеми самодовербата дека ова може да биде првата година во историјата на Лигата на Шампионите (не, Купот на Шампионите) кога и ќе биде одбранета титулата за првпат од еден клуб.

Да, токму така, самоуверено и со многу повеќе доверба отколку пред стартот.
Но, исто така и уште едно е јасно.

Конкуренцијата ќе биде малку поголема, за така лесно (сем во еден натпревар) како лани да стигнат каталонците и да го освојат Мадрид, наредната година.


Од каде доаѓа оваа самодоверба?

Ибра!


Да, од Ибра и неговото прилагодување.

Иако уште на стартот бев голем скептик околу размената на еден од клучните фудбалери минатата сезона, токму последните просечни игри на „шведскиот босанец„ ми го формираше сегашниот став. (не е грешка, туку токму така, просечни!)
Неговата игра е далеку сеуште од она што очекуваат сите во Барселона, но прилагодувањето е со голема брзина повеќе од очекуваното.

Повратните топки, кои во некои клубови ги нарекуваат „алиби топки„ (додека во Барса тоа е задолжителна прва лекција!), формирањето на триаголници и освојување на просторот со кратко додавање до нога, најмногу „преку еден од себе„, играта без топка при „губење на топката„ да не речам пресинг кон „најблискиот од кој е топката одземена„ и брзо покривање на неговите двајца најблиски и посебно концентрираноста при нападот на Барса во кој тој не влетува веќе во „безглаво финализирање на акцијата„,
се точките на мојата самодоверба за иднината на клубот оваа сезона.

А за останатите, кои се во основа истите очекувани формати од минатата сезона, воопшто и не се сомневам дека ќе имаат „лош ден кога најмалку е потребен„.


Позитивно и исто така за мене многу неочекувано е „одличното брзо координирање„ во „Белата куќа„. Не верував дека Пелегрини брзо ќе го најде ритамот на координација на комплетно различните амплитуди на добрата форма на ѕвездите во тимот. Веќе функционира и повеќе од просечно или повеќе од она што го очекувавме.


Жестоко ќе биде во Ла Лига, барем на двата натпревари кои се „врв во светскиот фудбал„ посебно кога оваа година тројцата најдобри од минатата сезона ќе се соочат меѓу себе.


Сметам дека ќе биде пожестоко дури и од Лигата на Шампионите, во која опасноста може да дојде само од Мурињо и Анчелоти.